Tijdens en na de Eerste Wereldoorlog komen er diverse blijken van dankbaarheid voor verleende hulp vanuit België naar Nederland, en zeker ook naar Zeeland. Deze bronzen medaille is een Koningin Elisabeth Medaille, een Belgische onderscheiding toegekend aan zowel Belgen als buitenlanders welke uitzonderlijke waardevolle diensten aan Belgische burgers of militairen hebben betoond tijdens de oorlog. Dit exemplaar heeft toebehoord aan Anne Bolle, een vrouw met een verhaal.

Anne Bolle (1883–1968) uit Middelburg is de dochter van dr. J.C. Bolle, de eerste Middelburgse chirurg. Als enige meisje volgt ze het gymnasium in de stad. Ze gaat rechten studeren, aangezien medicijnen studeren (nog) niet past voor een vrouw. Ze heeft een passie voor fotografie en maakt al op jonge leeftijd fotoreportages van het werk in het Middelburgse ziekenhuis.

Bolle promoveert op 25 november 1909 in de rechten aan de universiteit te Amsterdam. Eén van haar stellingen luidt: ‘een gemeenteraad, die eene onderwijzeres op grond van haar huwelijk ontslaat, handelt in strijd met de wet.’ In de periode 1910-1954 is zij advocaat en procureur in Middelburg. Zij staat op de bres voor de verdediging van de belangen van vrouwen.

De sociale bewogenheid van Bolle komt helemaal tot uiting in haar werk voor het Provinciaal Comité tot hulpverlening van vluchtelingen in Zeeland tijdens de Eerste Wereldoorlog. Door de Belgische regering wordt ze met mr. P. Dieleman tot intendant benoemd voor de Belgische vluchtelingen. Ze krijgt de functies klerenuitdeling en handelszaken te behandelen. De medaille is een duidelijk teken van waardering voor haar werk. Anne Bolle wordt 85 jaar oud en sterft op 7 juni 1968.