Een paar mocassins, meegebracht naar Zeeland door Meinard Sprenger. Deze Zeeuwse avonturier vertrekt in 1881 naar Noord-Amerika, om daar zijn geluk te beproeven. Hij start een ranch in het huidige Canada nabij het reservaat van de Zwartvoet. Hier ruilt en koopt hij allerlei kledingstukken en gebruiksvoorwerpen. Later brengt hij ze mee terug naar Nederland.

Het eind van de 19e eeuw is een slechte tijd voor de oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika. Bijna allemaal zijn ze verplicht te wonen op reservaten. Hun oude woongebieden zijn niet meer toegankelijk en hun traditionele leefgewoonten niet meer mogelijk. Het is een tijd van uitzichtloosheid, ziekten en honger. Om toch aan geld en daarmee eten te komen zijn velen gedwongen werk te zoeken in de steden van de westerlingen. Ook de verkoop van hun traditionele kleding en spullen vormt een bron van inkomsten; ze zijn gewild bij Europeanen zoals Sprenger.

Deze mocassins zijn onderdeel van de traditionele outfit. Met zorg en vakmanschap gemaakt om zo lang mogelijk mee te gaan en er goed uit te zien. Gezien de slijtage zijn ze vaak gedragen. De mocassins zijn zeker ook gebruikt bij een bijzonder ritueel, zo blijkt uit de sporen van rode oker. Deze kleurstof wordt alleen bij bijzondere gelegenheden toegepast. In ruil voor geld of misschien wel een zak meel zijn de mocassins bij Meinard Sprenger terechtgekomen. Dit is voor de verkoper ongetwijfeld een moeilijke beslissing geweest. Maar om te overleven kan het niet anders.